Ovaj roman može se čitati kao minijaturni “U potrazi za izgubljenim vremenom”. Ili kao proširena “Smrt u Veneciji” ili kao homoseksualna “Lolita”. Nevjerojatno je ugodno štivo, prepuno duhovitosti i poezije, koje su upotrijebljene osjećajno i precizno. Hollinghurst je dovoljno vješt da jednako živopisno može dočarati nijanse boje na oblačnom nebu i osjet tuđeg jezika u ustima svog junaka. A oboje opisuje istančanom, muzikalnom prozom. Kontrast između života Edwardova učenog, pedantnog uma i njegova potrebitog, uvijek spremnog tijela jest sveprožimajuća, nikada eksplicitna šala koja prožima ovaj roman.
Podijeli na Facebook
